साहित्य

जीवन एक विम्ब हो :अनिशा

२०८० चैत १७

पानीको रङसँग जीवनको रङ कहिल्यै मिलेन । पानीले आफूले बग्ने बाटो बिस्तारै बनाउँदै र गहिर्‍याउँदै लग्यो, जसका कारण उसलाई कटान गर्न सजिलो भयो । यही कारण उसले आफ्नो क्षेत्रफल बढाउन सक्यो । सानो डोरोको रूपमा भएको स्वरूपलाई एउटा अविछिन्न खोलोमा रूपान्तरण गर्‍यो। अहो ! जीवनको सार्थकता र उपादेयता । म आफैंमा हराएँ ।

कविता: गुरुआमा

२०८० असार १७